... Նոր Շնչով :)~

Միացի'ր հեծանվային շարժմանը

Մասնակցի’ր Բնապահպանական Երթին~

Առո’ղջ սկսիր Նոր Տարին

http://freenet.am/~br/ertuxi.gif

Մատենադարանի մոտից կշարժվենք դեպի կենտրոն, կշրջենք քաղաքով: Ցանկալի է Ձեր հետ ունենաք Բնապահպանական թեմայով պաստառներ`ամրացված հեծանիվներին: Ձեր մասնակցությամբ արդեն իսկ կաջակցեք առողջ ապրելակերպի ջատագովմանը և Մաքուր Օդի պահպանմանը:

Կհանդիպենք Հունվարի 13-ին:::::Մատենադարանի Մոտ ժամը`13:00 - ին:::::)

Խնդրում եմ Ցանկացողները նախապես գրանցվեն right227@gmail.com հասցեով,
:)

Համեցեք~

Բնապահպանություն

Ց ու ց ա հ ա ն դ ե ս

“Դարձիր անձայնների ձայնը”

խորագրով


Հրավիրում ենք բոլորին ձեր լուսանկարներով և գեղանկարներով մասնակցելու մեր բնապահպանական ցուցահանդեսին:
Թեման: Բնության գեղեցկությունը և ահագնացող բնապահպանական աղետը: Կընդունվեն ինչպես բնության գեղեցկությունը այնպես էլ դրան սպառնացող վտանգները ներկայացնող պատկերներ:
Լսելի դարձնենք ԱՆԼՍԵԼԻՆ~~
Բարձրաձայնենք Մեր Մտահոգությունները, Խիղճը, Զարմանքը, Բնասիրությունը
Արվեստի միջոցով:
Ձեզ ազատ զգացեք մեզ փոխանցելու այնպիսի գործեր, որոնք ձեր կարծիքով համահունչ են ցուցահանդեսի թեմային:
Դարձեք անձայնների ձայնը:
Գործերը ներկայացնելու վերջնաժամկետը – Մարտի 1, 2008
Շնորհակալություն մեր ցուցահանդեսի նկատմամբ հետաքրքրություն ցուցաբերելու համար~

Oվսաննա 091539105

http://www.davosstudio.com/Animal%20Protection/Teghut/become%20voice%20of%20voiceless%20application%20form.doc (English)

http://www.davosstudio.com/Animal%20Protection/Teghut/Application%20form%20Armenian[1].doc(Armenian)

Ճոճկանի Պոչամբարը վտանգավոր է ...

Ճոճկան գյուղի բնակչության առողջությունը, հողագործությունն ու անասնապահությունը վտանգված են: Պատճառն Ախթալայի լեռնահարստացուցիչ ֆաբրիկայի հին 30-35ha տարածք ընդգրկող պոչամբարն է , որի կեսից ավելին ճոճկանում է:

"Հատկապես ամառվա սեզոնին էս ջրի, արոտավայրի պատճառով լրիվ անասունները , խոզերը, հավերը , կովերը գնում են հովանալու, արոտելու էդտեղ, ժողովուրդ` կանայք, երեխաներ, դրանց հետևից, որպեսի բերեն: Շատ կենդանիներ այդ տիղմի մեջ ընկղմվել են ու մնացել: Կամ էլ վիժումա առաջացնում կենդանիների մոտ: Ըստ բժիշկների` նույնիսկ կանանց շրջանում, որովհետև ամռան շոգ եղանակներին, արևի տակ, ինքը մոտավորապես մետրի չափ ցոլքում ա, կարծես վառվող փեջից բան դուրս գա-

Ասում է Ճոճկանի գյուղապետ Վարուժան Թամազյանը:

-Սա ինձ թվում ա, ռադիոակտիվ որոշակի բանա պարունակում: Հենց էդ նպատակով էլ ուզեցին ծածկել, ու չծածկվեց:

Ճոճկան գյուղի երեխաները առանց վտանգը գիտակցելու, պոչամբար են մտնում ` խաղալու պոչամբարի փայլ3լող նյութերով:

Սա դեռ քիչ չէ, պոչամբարի թունավոր նյութերը թափվում են Դեբեդ Գետը, որի ձախ ափին գտնվում են ճոճկանի սեփականաշնորհված հողերը:

Ոռոգում

Միրգ

Բանջարեղեն

Ծառ

Սնունդ

Ծնունդ

Ջուր

Օդ

Մարդ~

Կանաչների Միության Նախագահի կարծիքով պոչամբարում 10-ից ավելի խիստ վտանգավոր նյութեր կան` կալիում, արսենիում, նիկել, ցինկ և այլն, որոնք հրեշածին են և սաղմաթունավորող:

Աղբյուրը`http://www.a1plus.am/am/?page=issue&iid=55785

???

Չգիտեմ, ինչից սկսեմ Ջուղայից?, թե էլի հետ գնանք: Հա երևի էլի հետ գնանք, մի քիչ, շատ չէ ու հասնենք 300-ական թվականները: Ու այդ տարիներին կտեսնենք, որ աշխարհի «ամենամարդասեր» կրոնը Հայաստանում տարածելու համար «մեր սրբերը» ավիրում են մեր մշակույթը ու արվեստը, ամբողջը ավերակ են դարձնում, թե իբր դրանք հեթանոս են և պետք է ավիրվեն , որ տեղը նորը, ավելի լավը, քրիստոնեականը կառուցեն:
Այստեղ «տեղը» բառը պետք է հասկանալ բառացիորեն, որովհետև եկեղեցիների մեծ մասի հիմքում ժամանակակից հնագետները գտնում են հեթանոս տաճարների հիմքեր: Հա.մի բան էլ կա. Էն ժամանակ, երբ որ կառուցում էին , ասում էին այսինչ կամ այնինչ սուրբը “երազներումս եկավ և ասացին, որ այսինչ տեղում կառուցեք եկեղեցի”: Ու զարմանալիորեն այդ երազային սրբերը միշտ մատնանշում էին հեթանոս տաճարների և սրբավայրերի տեղերը: Ու հիմա, ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ,որ այդ նույն եկեղեցիները կառուցվում էին հեթանոսական տաճարների քարերով:Այդ մեկը, սրբերը թույլ էին տալիս, դա սրբապղծություն չէր:
Եվ հիմա ոչ-ոք չի կարող ասել, թե ինչքան սրբավայրեր են ավիրվել, թե ինչքան գիր ու գրականություն է ավիրվել ու ինչքան արձաններ են ավիրվել:
Հիմա, երբ որ մեկ երկու հատ գտնում ենք` ուրախանում ենք, հպարտանում ենք, ամբողջ աշխարհին ցույց ենք տալիս, թե տեսեք ինչեր ունենք: Իսկ ինչ-որ մեկը կարող է հաշվել, թե ինչքան կարող էինք ունենալ, եթե չավիրվեր, չքանդվեր, այլ , պահելով հինը, ստեղծվեր Նորը, ախր , որ ասեմ, հայը չէր կարող պահելով ստեղծել, սուտ կլիներ, շատ լավ էլ կարող էր, Բայց...
Ինչ որ է , անցան դարեր և հայը ստեղծեց նոր գիր ու գրականություն, նոր ճարտարապետություն, նոր նկարչություն, նոր երաժշտություն մի խոսքով ստեղծեծ նորը:
Ու մեկ էլ եկան արաբները, սելջուկները, թուրքերը , չգիտեմ , որ զահր ու զիբիլ ազգերը ու սկսեցին ավերել ու ավերել, սրանք քանդում ու վառում էին , հայը նորից ստեղծում էր և այդ վիճակը շարունակվում է մինչև հիմա:Չգիտեմ, ինչու ?...
Բայց զարմանալիորեն 300-ականների ավիրումներից հետո հայը կորցրեց իրեն պաշտպանելու ունակությունը:
300 000 մ­2 Հայաստանից մնացել է 30.000 մ2 –ին:
Անցնենք Ջուղային: Շահ- Աբասը ավիրեց, կոտորեց, թալանեց, բայց գերեզմաններին ձեռք չտվեց: Էլի այդքանից էլ ենք շնորհակալ: Հետո էլի այդ տարածքները չկարողացանք պահել ու եկան ազերի անունով թուրքերը ու սկսեցին քար ու քանդ անել գերեզեմանները: Եվ, եթե իրականությանը նայենք ճիշտ, կտեսնենք , որ շատ ճիշտ են արել: Ինչ է , մեզ թվում էր , թե նրանք կպահեն մեր եկեղեցիները ու խաչքարերը?,որ մենք էլ ասեյինք , թե տեսեք այնտեղ իմ պապերն են թաաղված, ուրեմն դրանք իմ տարածքներն են, ետ տվեք: Երբե'ք :
Շատ խելացի էլ վարվել են, հիմա հայերը, որ իրենց էլ ճղեն, չեն կարող ապացուցել, որ դրանք մեր տարածքներն են : Այստեղ ավելորդ չէ նշել, որ ամբողջ «քաղաքակիրթ» աշխարհը թքած ունի այն մեր մոտ եղած խաչքարերի ու եկեղեցիների ֆոտոների վրա:
Այն ժամանակ Նժդեհը մի քանի հրանոթ ու մի քանի հարյուր զինվոր էր ուզում, որ Նախիջևանը վերցնի, բայց մեր կառավարութունը «չկարողացավ» 2-3 հրանոթ տալ Նժդեհին, և ուրեմն պետք է նշել, որ թուրքերը նվեր են ստացել ու իրենց նվերի հետ վարվում են այնպես, ինչպես ուզում են: Գոնե հիմա հայերը հասկանան, որ եվրոպական արժեքներ , համամարդկային մշակույթ, եվրոդատարան, քաղաքակիրթ մարդկություն, յունեսկո ու էլ չգիտեմ նման ինչեր, բոլորը սուտ են , հեքիաթներն են, միֆ են: Նույնն է թուրքիայի տարածքում, մի քանի տարի հետո թուքերը կարող են ասել, որ թուրքիայի տարածքում ոչ մի հայկական հուշարձան չկա, հետևաբար այստեղ հայեր չեն ապրել, իսկ եթե հայեր չեն ապրել, ցեղասպանությունն էլ հայերի հորինածն է : Չպետք է մոռանանք, որ Եվրոպան իր գիրկը բացել է ու Թուրքիային ասում է արի' , դու քաղաքակիրթ էս, դու զարգացած ես, դու հայերին չես կոտորել:
Լավ : Դա արդեն ուրիշ թեմա է :
Հիմա էլ սկսենք խոսել Հայաստանից, ավելի ճիշտ Թեղուտից: Մեր պապերի երազած անկախ Հայաստանի կառավարությունը որոշել է , որ պետք է այդ տարածքները անապատանցնի (Երևի մտածում են , որ Հայաստանը շատ կանաչ է և վատ չէր լինի, որ տեղ տեղ դեղին լինի` անապատ, բազմազանության համար) Իսկ այնտեղ եղած հուշարձանները և դամբարանները կուսումնասիրվեն և անհրաժեշտության դեպքում կտեղափոխվեն: Ասում են եվրոպական պրակտիկայում ընդունված երևույ թ է (իսկ ես ասումեմ թքած ունեմ ,եվրոպական պրակտիկայի վրա) Ասում են բրոնզեդարյան դամբարանադաշտերը կուսումնասիրվեն , արժեքավոր իրերը կտեղափոխվեն թանգարան, իսկ մնացածը իրենից արժեք չի ներկայացնում:
Իհարկե, մեր շատ սիրելի կառավարությունը և հուշարձանների պահպանման կոմիտեն շատ ճիշտ լուծում են գրել, բա ոնց, եկեք քանդենք մեր պապերի հուշարձանները , ավիրենք բնությունը, չէ որ մեր կառավարությունը դրանից կհարստանա, իսկ իր կողքի գյուղերի մի քանի բնակիչ աղքատավարձ կստանա:
Բայց ես ուզում եմ մի ուրիշ բանի մասին խոսել, ավելի ճիշտ, բրոնզեդարյա դամբարանների:Կուզենայի իմանալ, ով? Է այն հնագետը և ով է իրեն իրավունք տվել, որ գրի , թե իբր հանքավայրի տարածքում կան մի քանի բրոնզեդարյան դամբարաններ, որոնք իրենցից արժեք չեն ներկայացնում (Արժեք դուք չեք ներկայացնում, պարոնայք , տգետներ և այդ դամբարաններում եղած «արժեք չներկայացնող» ոսկորն էլ չեմ փոխի Ձեր պես հարազատների հետ)
Հիմա ուզում ենք Ձայն բարձրացնենք, աղաղակենք, թե տեսեք ազերինը քանդում են իմ պապերի գերեզմանները:
Բա եկեք, մի հատ մտածենք, իսկ մենք ինչ ենք անում: Մենք անում ենք այն նույնը, ինչ –որ ազերիները ք ա ն դ ու մ ե ն ք մ ե ր պ ա պ ե ր ի գ ե ր ե զ մ ա ն ն ե ր ը:
Մեր հնագետները ուսումնասիրել են և մի փաստաթուղթ են կազմել, որ մենք կարող ենք քանդել այդ գերեզմանները:
Սիրելի տգետներ, ուրեմն, իմացեք, որ ազերինելն էլ են ուսումնասիրել և փաստաթուղթ են կազմել, որ տարածքում կան 13-16 րդ դարերի գերեզմանատուն ,որը իրենից պատմական և մշակութային որ մի արժեք չի ներկայացնում և հետևաբար կարելի է քանդել` տեղը հրաձգարան կառուցել:
Եվ իհարկե կասեն,
Ձեր ասածը, սիրելի հայեր, որ մի արժեք չունի և շատ արդարացիորեն մեզ խորհուրդ կտան, որ եթե մենք պապերի գերեզման հարգող ենք,ուրեմը հարգենք մեր տարածքում եղածը` և ոչ թե ուրիշների տարածքում եղածը:
Ախր մի հատ թերթեք պատմությունը և տեսեք, որ պարսիկները, երբ գրավել են Հայաստանը քանդել են մեր արքաների գերեզմանները և տարել են նրանց «արժեք չներկայացնող» ոսկորները : Իսկ մեր սպարապետնեը ամեն գնով փորձել են «անարժեք» որկորները հետ բերեն:
Եվ վերջապես, ով է որոշել, որ պարսիկ Գրիգոր Լուսավորչի կամ որևէ քրիստոնեական սրբի որսկորն ավելին արժի, քան թե Բրոնզե դարում ապրած իմ պապի ոսկորը: Համենայն դեպս իմ համար սրբությունը չի որոշվում կրոնով կամ դարով:
Կամ էլ «Եվրոպական պրակտիկայում» ընդունված հուշարձանների տեղափոխման հաևցը: Դե որ, էդպես է , վաղը մեր կառավարությունը որոշում կընդունի , որ ասենք Նորավանքը , Գառնին, Հռիփսիմեն կամ Գանձասարը հեռու են գտնվում, և քանի որ, հեռու են ու այնտեղ գնալը դժվար է , եկեք, Երևանին մոտ մի տեղ հատկացնենք, և «եվրոպական պրակտիկայում» ընդունված ձևերով տեղափոխենք, որպեսզի բոլորը մի տեղ լինեն: Կամ էլ ավելին ասեմ, այ պարոններ, մի հատ նայեք աշխարհի քարտեզին, տեսեք օվկիանոսներում ցրված ինչքան մանր մունր Հայաստանի չափ կամ էլ Հայաստանից մի քիչ փոքր կղզիներ կան, որոնք պատկանում են զարգացած եվրոպական պետություններին կամ ամերիկային: Եկեք, օրինակի համար, ասենք, Պարոն Ֆրանսիա, էդ քո ունեցած անմարդաբնակ կղզիներից մի երկու հատ տուր, էս մեր անտեր Հայաստան կոչվածը վերցրա քեզ, էնտեղ լիքը հանքեր կան, առեք ու ձեր համար շահագործեք: Հա ասենք մի երկու եկեղեցու ու խաչքարի համար էլ միքիչ փող տվեք, քարերւ համարակալենք ու տանենք էդ մեր կղզիների վրա վերահավաքենք: Մի երկու ավտո էլ հող կտանենք ու էնտեղ մեր համար սիրուն Մասիս կսարքնենք, ոչինչ որ բարձր չի լինի, ձյուն չի լինի: Դրա փոխարեն չենք ունենա թուրքերի ու վրացիների նման հարևաններ ու մեր համար բանան ուտելով կապրենք, ինչ վատ է որ: Կայֆ~
Էհ, ինչ ասեմ, եթե ուզում եք, կարող եմ էլի նման խորհուրդներ տամ:
Ժողովուրդնա մեղք:
Չգիտի , որ կողմ գնա: Մի կողմում իրա սուս ու փուս պապերն են, իսկ մյուս կողմում ներկան` սուտ խոստումներով:, մի քանի գրոշներով, որոնցով գոնե մի 20-25 տարի կկարողանա հաց առնել: Էս մեր ջահելների մի շատ փոքր մասն էլ ըտենց շվարած կանգնած, չգիտի դրսի պապերի համար պայքարի, թե ներսի: Իսկ իրականում ամենինչ կրկնվել է :
Քանդվելու է, ավիրվելու է, վառվելու է:
Ու էս մեր ժողովուրդը պետք է սկսի նորից վանք ու տաճար կառուցի, անտառ տնկի, խաչքար քանդակի, գիրք գրի, որ հետո նորից հայտնվեն ինչ-որները ու էս ստեղծածն էլ քանդեն, մեկը քանդի, մյուսը սարքի, քանդի-սարքի, քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի քանդի-սարքի, սարքի սարքի սարքի~:


Քանդակագործ Հարություն~~~

Դա չի կարող համարվել պետության գերակա շահ, որովհետև սեփականությունն այս դեպքում տրվում է ոչ թե պետությանը, այլ մեկ ուրիշ սեփականատիրոջ

Նաիրա Բուլղադարյան«ԱրմենիաՆաուի» Վանաձորի թղթակից

Լոռու մարզում «Արմենիան քափըր փրոգրամ» (ACP) ՓԲԸ-ի պղնձի ծրագիրն առաջ է բերել տեղի բնակիչների դժգոհությունը, որոնց կարծիքով` հանքի շահագործումն իրենց ոչ մի լավ բան չի խոստանում:
«ACP» ընկերությունը սկսել է իր «Առաքելություն Թեղուտ» ծրագիրը
Ընկերությունն արդեն գնել է հանքի տարածքում գտնվող Թեղուտ և Շնող գյուղերին պատկանող հողերի մեծ մասը` գյուղացիներին վճարելով 40 դրամ 1 քմ-ի համար:
Բնակիչների կարծիքով` այդ գումարը շատ ցածր է իրենց հողի իրական արժեքից: Նրանք նաև մտավախություն ունեն հողերը վաճառելուց հետո մնալու առանց հողագործությունից ու անասնապահությունից ստացվող ապրուստի հիմնական միջոցի:
Հայաստանի կառավարությունը ACP ընկերությանն է տրամադրել 1700 հա տարածք, որից մոտ 1600-ն անտառային ֆոնդի, իսկ մնացածը` համայնքային հողեր են: Առաջիկա 25 տարում ընկերությունը մտադիր է արդյունահանել շուրջ 450 մլն տոննա հանքաքար:
Շնողցի Ռուբիկ Պետրոսյանը մեկն է նրանցից, ովքեր արդեն ընկերությանն են վաճառել իրենց հողի մի մասը: Ասում է, որ հարկադրված էր վաճառել, քանի որ «հոր թաղման ծախսերը հոգալու այլ միջոց չուներ»: Վաճառել է 1 հեկտար խոտհարքն ու 6000 քմ վարելահողը` ընդամենը 300 հազար դրամով (984 դոլար): «Իրենք են գինը որոշում»,- նեղսրտում է Ռուբիկը:
Ընկերությունը նաև 500 դոլար է գնահատել անասնագոմը, թեև Ռուբիկը 1000 է ուզում` մեկ ուրիշ տեղ նորը կառուցելու համար: Անասնագոմի 1100 քմ տարածքն ու 4600 քմ այգին դեռևս նրա սեփականությունն են համարվում:
Պետրոսյանը յոթ հոգուց բաղկացած ընտանիքի միակ աշխատողն է, և նրա միակ ապրուստը գյուղատնտեսությունն է: Շնողցի ընտանիքի եկամտի հիմնական աղբյուրը կաթի, պանրի ու կարագի վաճառքն է: Այգու և անասնագոմի դիմաց Պետրոսյանը ACP-ից 5000 դոլար է ուզում և ասում է, որ այլ գնով չի համաձայնի:

Կարիքը ստիպել է Ռուբիկ Պետրոսյանին վաճառել իր հողի մի մասը ջրի գնով

«Երկրաբաններն ասում են` զոռով կվերցնենք, ասում են` կփոշմանես»,- տարակուսում է Ռուբիկը` չհավատալով, որ կարող են իր սեփականությունն առանց իր համաձայնության վերցնել: Ռուբիկը մտադիր չէ զիջել:
Նման մտահոգություններ ունի նաև նրա հարևան Լևոն Ալիխանյանը: Իր 11 մարդուց բաղկացած ընտանիքը հետագայում սովի չմատնելու համար նրան այնքան գումար է հարկավոր, որ կարողանա նոր գործ սկսել: Նրա 7 հեկտար հողակտորը նույնպես գտնվում է ACP ընկերությանը հատկացված տարածքում: Հացահատիկ մշակելուց բացի, զբաղվում է մեղվաբուծությամբ ու անասնապահությամբ:
«Սովորաբար առուվաճառքի ժամանակ լսում են դիմացինի ցանկությունն ու մտածում` արժե՞ դրա հետ հարաբերություն ունենալ, թե՞ ոչ»: Այս դեպքում նրա ցանկությունը ոչ ոք չի հարցրել ու գնի շուրջ չի բանակցել: Փոխարենը ընկերությունն իր գինն է թելադրում` «քառակուսի մետրի գինը արհեստականորեն մոտ 40 դրամ սահմանելով»,- ասում է ագարակատեր Ալիխանյանը:
Կարիքը ստիպել է Ռուբիկ Պետրոսյանին վաճառել իր հողի մի մասը ջրի գնով
Հանքը շահագործելուց հետո, ըստ նրա, գյուղում հազիվ 100 ընտանիք մնա:
«Հիմնականում գյուղը կլքեն երեխա ունեցող ընտանիքները»,- ասում է նա` ավելացնելով, որ «առաջացող բնապահպանական խնդիրներից գյուղում գյուղատնտեսությամբ զբաղվելն այլևս անհնար կլինի»:
Առայժմ ACP-ն ոչ մի կերպ չի փարատել բնակիչների մտահոգությունները:
Ընկերության Թեղուտի երկրաբանահետախուզական խմբի գլխավոր երկրաբան Գագիկ Բաբայանը անօրինական է համարում գյուղացիների պահանջները` պնդելով, թե հողերը տեսակավորված են, և սահմանված է դրանց շուկայական արժեքը:
«Գյուղացիները չեն կարող իրենց ուզած գինն առաջարկել»,- ասում է ACP-ի երկրաբանը` վկայակոչելով «Հասարակության և պետության կարիքների համար սեփականության օտարման մասին» ՀՀ օրենքը: Ըստ նրա, ի վերջո, այլ ելք չունենալով` ընդդիմացողները մի օր վաճառելու են իրենց հողերը:
Բաբայանի տվյալներով` Շնող և Թեղուտ գյուղերի` իրենց հատկացված հողերը կազմում են 248,7 հա, որից ընկերությունը գնել է 167,2 հեկտարը: Դեռևս գնման ենթակա է 81,5 հա հող, որից 66,5-ը պատկանում է շնողցիներին, 15-ը` թեղուտցիներին:
Փաստաբան Կարեն Թումանյանը քաղաքացու սեփականությունը ստիպողաբար գնելը համարում է Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության եվրոպական կոնվենցիայի 1-ին հոդվածի խախտում:

Դա չի կարող համարվել պետության գերակա շահ, որովհետև սեփականությունն այս դեպքում տրվում է ոչ թե պետությանը, այլ մեկ ուրիշ սեփականատիրոջ»,- ասում է փաստաբանն ու օգնություն առաջարկում թեղուտցիներին ու շնողցիներին` Եվրոպական դատարան հայց ներկայացնելու գործում:

"Հայկական Ճարտարապետական Ժառանգության արտաքին և ներքին Մարտահրավերները"

"Հին Ջուղան" այլևս թուրքական Նոր Զորամաս

Հարգելի հայրենակիցներ

2007թ.- դեկտեմբերի 14-ին լրացավ պատմական Գողթան Գավառի (այժմյան Նախիջևան) Հին Ջուղայի 800-ամյա հոյակերտ ավելի քան 6000 խաչքարերի վերջնական կոտորածի և կազմաքանդման 2-րդ տարելիցը: Այդ վանդալիզմի դրսևորումը իրականացվել է ադրբեջանական զինված ստորաբաժանումների կողմից 1998-2005թթ մեր պետական պատկան կառույցների և հասարակության գրեթե լուռ անտարբերությամբ:
Այս հարցի արծարծմամբ շահագրգիռ ու մտահոգ պետական կառույցներին, հասարակական կազմակերպոթյուններին, երիտասարդներին, լրագրողներին և բոլոր ոչ անտարբեր հայերին
"Ճամփորդ Էկո Արշավային " կենտրոնը սիրով հրավիրում է ներկա գտնվելու և մասնակցելու

ս.թ. Դեկտեմբերի 21-ին ժամը 14:00-ին

Ալ.Թամանյանի Տուն Թանգարանում
"Հայկական Ճարտարապետական Ժառանգության Արտաքին և Ներքին մարտահրավերները"

թեմայով հանդիպում քննարկմանը , որի ավարտին կցուցադրվի ֆիլմ նվիրված ՀԻՆ ՋՈՒՂԱՅԻ ԽԱՉՔԱՐԵՐԻ պատմության նշանակալի դեպքերին:
Բանախոս`Հայաստանի Ճարտարապետությունն ուսումնասիրող կազմակեպրության (RAA) տնօրեն - Սամվել Կարապետյան
Հասցե : Հանրապետության Հրապարակ , կառավարական 3րդ շենք (մուտքը վերնիսաժի կողմից)
Մանրամասների համար դիմել ` Ալ.Թամանյանի Տուն Թանգարան կամ զանգահարել
հեռ: 26-888-0 կամ 093 848 666 Տիգրան Սիմոնյան

Save Teghut from Destruction!!!!
Stop Global Warming!!!
Save Nature Save Yourself!!!
Dont let Armenians to appear in a RED BOOK OF THE WOLRD~

Բացվել է կայք, որտեղ համալրված են Թեղուտի մասին տեղեկություններ, ինչպես նաև այլ երկրներում նմանատիպ խնդրի հետ առնչվող դեպքեր,...,
հարցեր,մտորումներ,հետևանքներ,լուծումներ, .... ,
Եթե պատրաստ եք , ինչ որ կերպ աջակցել այս գլոբալ խնդրի լուծմանը, ապա Կարող եք գրանցվել կայքում, հարստացնել այն Ձեր խորհուրդներով, կարծիքներով, գործողություններով:
Յուրաքանչյուրիս Մասնկացությունը և Դրական Տրամադրվածությունը Չափացանզ Կարևոր է:

http://www.bigfamily.am/eco

... ՍԹԱՓՎԵՔ

<<Թեղուտի հանքավայրը երբեւէ չի շահագործվել, եւ մենք հիմա միասնաբար պետք է իրագործենք վաղեմի բաղձալի երազանքը։ Ուստի խնդրում եմ բոլորին ցուցաբերել համագործակցության ոգի

---

>անցորդը գրել է<

Այո, մի քանի մարդկանց ԲԱՂՁԱԼԻ ԵՐԱԶԱՆՔՆ է ԿՈՂՈՊՏԵԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԸՆԴԵՐՔԸ,
ԱՊԱԿԱՆԵԼ ԲՆՈՒԹՅՈՒՆԸ: Արդյունքում տեղացիներին կշահագործեն գրոշներով,իսկ ապագա սերունդը կստանա պղծված բնություն աղետալի հետևանքներով: Սթափվեք,
արտասահմանյան ընկերությունններին և տեղական համագործակցողներին չի հուզում,որ իրենց հարստանալու պատճառով ՀԻՎԱՆԴ ՍԵՐՈՒՆԴ է աճելու... ՍԹԱՓՎԵՔ

Տեսականորեն հնարավոր է, սակայն դա կարելի է իրականացնել օրինակ Նորվեգիայում, բայց ոչ այսօրվա Հայաստանում, որտեղ չկա ժողովրդավարություն, իշխանավորները անպատիժ խախտում են ամեն մի օրենք,արհամարվում է, հաշվի չի առնվում բնապահպանական ոչ մի
տարրական օրենք: Հետաքրքրվեք Ալավերդիում, Քաջարանում,Վանաձորում ինչ վիճակում են բնակիչների, հատկապես նորածին երեխաների առողջական վիճակը, գետերի ջրերը թունավոր է, բուսականությունը ոչնչանում Է, իսկ հարստանալու են մի խումբ գիշատիչներ, ահա
իրականությունը: Հանքավայրերն առայժմ պետք է պահպանել: Հայաստանում ժողովուրդը անպաշտպան է, մարդուն իր սեփական տնից են վտարում փողոց գցում,որ շահույթ ստանան, բա հարյուրավոր միլիոնների շահույթի համար մարդկանց Էլ բնությունն էլ իհարկե կկործանեն, իսկ թէ իբր պետությունը կօգտվի դա միայն քողածածկույթ է հիմնականում իրենց գրպաններն են լցնելու, դա հո գաղտնիք չէ բոլորս գիտենք, ուրեմն ՉՊԵՏՔ Է ԼՌԵԼ!!!

Եթե Ալավերդիում ապրեիք ու թթվածնի փոխարեն ծծմբական թթու շնչեիք, այսպես չէիք խոսա: Եթե Հայաստան գնաք, լողացեք Դեբեդի ջրերում:

http://www.armtown.com/news/am/has/20071106/202166457

Teghut Trip~

This was our first trip to Teghut, which is about 200km from Yerevan. We have never been there before and spent 4 hours to get. There were 24 of us (journalists, photographers, doctor etc). Before getting to Teghut, we passed next to Alaverdi. The view was awful. The sky was dark, but that was a very sunny day in realize.
Teghut is going to be like that after some years. When we reached to Teghut village, we saw a group of villagers standing. We decided to talk to them, to discuss the problem, to know their opinion.
But, in our surprise, the talk became a “fight”. We used to think that villagers are against the forest destroy, because they think about their generation health, but in realize they were happy, because now they could have work. They even didn’t know about their children could have health problems. They even didn’t care about it I even don’t speak about trees~ and animals~ about what we even didn’t talk to them.

It would give no results talking about animals, when people don’t care about children. No, I am some mistaken, they think about children, they were telling us, that now they have an opportunity to earn money and send their children to Yerevan city. And also they were false informed, because when we asked them if they knew how many trees are going to be cut down, they answered “100”. But in realize there are over 170.000 trees that are going to disappear.Villagers even didn’t believe us, when we told we are just young activist, who left their job and came to fight for nature. They used to think somebody gave us money for that.
They stopped to believe that human can do something for nothing.That is a very poor village and cooper mine was a real “dream” for them. I want to mention the last thing they told us “They give us money, we are on their side. You give us money, we will be on yours”. MONEY…. KILLER MONEY!
We left them and we were very sad and angry. We realized, that asking them to help us and not offering a way of living is absurd. But unfortunately we cannot offer them something yet.
We left for the forest. Of course we weren’t allowed to pass the borders of mine. We were looking at all of that and our hearts were really unhappy. All of these were going to disappear soon.
I was looking at tress and I wanted to cry, to ask it to forgive me for I am human being and cannot help. That amazing forest was going to become an empty, dead diversity. We did not have a fortune to meet animals in the forest, because they are so afraid of people that they would never come closer, but we knew they were there, feeling we want to help.
Our first trip was really important to us, because now we know what we are fighting for!

More Photos>>>
http://www.davosstudio.com/Animal%20Protection/Teghut/Teghut.htm

Ms Ovsanna Hovsepyan

Producer/photographer
"DavOs" film and photography studio
http://www.davosstudio.com/

Աշխարհի "Կարմիր Գիրք" մտած Թեղուտի անտառում բնակվող էակները..

....Leave Us Live o)(o

Dont Leave Us Homeless.....

http://freenet.am/~br/Bird%20List%20Teghut.xls

http://freenet.am/~br/Red%20Book%20Animals%20of%20Teghut(1).xls

http://www.davosstudio.com/Animal%20Protection.htm

Կանչ~

Պայքարն է կյանքի օրենքը:

Անհատի փրկությունը ամբողջականության խոր գիտակցման և արթնեցման մեջ է:

Յուրաքանչյուր անհատ` մասնակից, իր մեջ կրում էր այս կարգախոսը:
Չնայած օրը մշուշոտ էր, բայց բոլորիս մեջ առկա էր այդ հրե հավատի շողերը, ուստի էլ, քաղաքից դուրս գալուն պես, օրը ճառագվեց և ճերմակափայլ սարերը իրենց շղթան ձգեցին ճանապարհով մեկ:
Թարմություն~

Նոր օր~
Նոր Սերունդ~
Նոր ճանապարհ:
Սա էր մեր շարժիչ ուժը:

Իրար շուրջ հավաքվել էին հավատով զինված, առողջ պայքարով լեցուն, լիարժեքություն ներշնչող էակներ:
Կանչն էր ` Հայրենի Բնության, Մարդասիրության, Բարոյասիրության, Առողջ սերնդի, Ներդաշնակ կյանքի Կանչն էր~մեզ միախմբել:
Թեղուտ հասնելուն պես~ նկատեցինք հողի բերրիությունը:
Ծառերը ճկվում էին բերքառատությունից: Չնայած ձմեռ էր, բայց սալորի, զկեռի, հաղարջի, ընկույզի, թզենու ծառերը պատրաստ էին սնելու իրեն տենչողին:
Ակնաղբյուրները զուլալ, զվարթ դիմավորում էին մեզ` միշտ հագեցնելու պատրաստ ամենածարավ իր հյուրին:
Եվ միայն մարդն էր, որ ուրախ չէր մեր գալուն, մարդը` սովորական գյուղացին, հայրենիքը պահող ու կերակրող մարդը:
Նա խռոված էր մեզանից` իր զավակներից: Նա շատ երկար էր մեզ սպասել և հույսը կորցնելով, շրջել էր դեմքը, խռովել :
Տարիների խնդիրները, ցուրտը, մութ ապրումները հեռացրել էին մեզ իրարից, կորել էր այն լույսը, որով ողջագուրվում են երկու մարդասեր, երբ հանդիպում են իրար:
Իրականությունը այսպիսին էր~ Ինչու եք եկել?, ով է? Ձեզ ուղարկել, մենք ուզում ենք հանքը շահագործվի, թողեք մեզ հանգիստ, ուր էիք մութ ու ցուրտ տարիներին, ինչու չէիք մտածում հասարակ գյուղացու մասին, ինչու չէիք ապահովում մեզ գործով, մենք այսօրվա օրով ենք ուզում ապրել, թեկուզ վաղը հիվանդ դառնամ, թող կինս չբեր լինի , ինձ փող է պետք փող, կաշխատեմ կթողեմ կգնամ այստեղից: Ում է պետք այս բնությունը, անտառը, ծառերը, օդը, թող կտրեն, ավիրեն,,,,,միևնույն է հեռանալու եմ….
Ճչում էր Կիսամարդ Կիսակենդանը, դա բնազդն էր, …. ,
Որն բոլորիս մեջ է արթնանում, երբ կորչում են կենսապայմանները և մարդը կորցնում է լիարժեքությունը,
բարոյականությունը:
Մթնում է լույսը, աչքերը խավարի ծնունդ են դառնում,..,
Ցրտում է Սերը ու հեռանում~~
Ինչ? Անտառ~Ինչ~ էկոհամակարգ, ինչ~ խմելու ջուր, ինչ~ թունաքիմիկատների արտանետումներ, պոչանքների ներծծման հետևանքով ստորգետնյա ջրերի աղտոտում~, ինչ Հրեշածնություն կամ ինչ Առողջ Սերունդ~

Ինչի մասին ենք մենք հիմա իրար հետ գոռում, ճչում, հարձակվում միմյանց վրա:
Ինչ եմ ուզում ես քեզանից?: Ինչի եմ ուզում?:
Աղմուկ Աղաղակ~ Անդունդ~Դարեր~Կյանքեր~
Բաժանում, Մասնատում~
Ես ինձ մասնատված էի զգում, թույլ տկար, պատասխանատու, բռի, կոպիտ, մեղավոր:
Ուր էինք, ինչու նրանց կողքին չէինք ու հիմա ինչ ենք նրանցից պահանջում, որ ետ դառնան, նայեն մեր աչքերին, հասկանան սրտիս եղածը:?
Չէ~ էսպես հեշտ չէ լսելի ու հասկանալի դառնալը:
Սիրվելու համար կրկին պիտի հավատան քեզ, տեսնեն քո գործը, մտքիդ ճշտությունը , ձեռքիցդ արարվածը: Իսկ դու միայն խոսքեր ես թափում, …. , հնչյուններ~
***
Բայց Կային նաև սրտացավ, մտահոգ գյուղացի մարդիկ, որոնք ներս էին քաշվել, ընկճվել, վախի շվաքի տակ անցել ու լսելի չէին նրանց մտահոգությունները, տեսանելի չէր աղետի դիմաց նրանց ունեցած սարսափը,...., հույսով պարփակված սպասում էին օրհասական ժամին:

Միտքն է շարժիչ ուժը Միտքը, որը ելքեր է պրպտում, ուրվագծում, մահվան օղակից դուրս գալու ` ճառագվելու համար:
Շնողցի, Թեղուտցի Մտավորականությունը բաց է իր ողջ էությամբ ~~
Նրա սիրտը բաբախում է, աչքերը վառվռում~
Նա ցմահ սիրով է կապված հայրենի Բնության,Դարավոր Օրրանի, Հավերժի Էության հետ և ամենևին չի պատրաստվում սեփական ձեռքերով հավերժական Գերեզմանատուն կերտել:
Նա սպասում է Մեզ, մեր գալուն~ մեր միանալուն~~
Նրա հավատը ` բարոյականությունն է:
Կյանքի օրենքը` Պայքարը:
~~ միասին իջանք ձորը, լսեցինք ձորի Կանչը~~~~~~

Ձորը` խորունկ, կիրթ, ժպտադեմ կանչում էր խաղանք:
Կանչում էր պարենք ու թավալ տանք:
Ձորը, ոչինչ չէր պահանջում, նա այնքան շատ էր, առատ ու անսպառ, որ միայն ներդաշնակվում էր, երբ տեսնում էր մարդիկ ` իր վաղեմի բնակիչները եկել են, հիշել են, մտածել են իր մասին~~
Նա տխուր չէր:
Մեր զայրույթները հանգչեցին նրա ծոցում ` բարձրաբերձ կիրճում և, թողելով բոլոր ծանրությունները, մի պահ խաղի մեջ ընկանք տերևների~, ներքևների, վերևների ` ԱՄԲՈՂՋԻ հետ:
Ես փաթաթվեցի ու ամբողջացա:
Ու էլ չեմ կարող առանց ԱՄԲՈՂՋԻ:

ԵԿԵՔ ՓՐԿԵՆՔ ԹԵՂՈՒՏԸ..............