пятница, 22 февраля 2008 г.

diteq “Herustaduel” haxordumy, nvirvac Texutum hanqi shahagorcman harcin

Hargeli gorcynkerner,

Ereqshabti (26.02.2008) jamy 22:00-in Armenia herustaynkerutyan eterov diteq “Herustaduel” haxordumy, nvirvac Texutum hanqi shahagorcman harcin. Haxordman jamanak irar dem en durs galu Ekologiakan hasarakakan dashinqi khorhrdi andam, “Hanun mardkain kayun zargacman” associaciaji naxagah Karine Danielyany ev “ACP” kazmakerputyan tnoren Gagik Arzumanyany.
Anchap karevor e vor menq bolors ditenq haxordumy ev qvearkenq anhrajesht heraxosahamarin zangelov. Aknkalum enq dzer ajakcutyuny.

Kanxav shnorhakalutyun,

Irina Karapetyan,

Ekologiakan hasarakakan dashinqi
khorhurdi andam

вторник, 19 февраля 2008 г.

“ԴԱՐՁԻՐ ԱՆՁԱՅՆՆԵՐԻ ՁԱՅՆԸ”

Հարգելի ,...,

Սիրով հրավիրում ենք Ձեզ մասնակցելու մարտի 28-ից ապրիլի 15-ը ՆՓԱԿ-ում կայանալիք



ԴԱՐՁԻՐ ԱՆՁԱՅՆՆԵՐԻ ՁԱՅՆԸ”

բնապահպանական ցուցահանդեսին

Այն նպատակ ունի մեր հասարակության մեջ արթնացնել սերն ու հոգատար վերաբերմունքն առ բնությունն ու կենդանական աշխարհը, ինչպես նաև նպաստել էկոգիտակցության բարձրացմանը և իրազեկել առկա բնապահպանական հրատապ խնդիրների մասին:

Թեև ցուցահանդեսը հիմնականում լուսանկարչական է, բայց կներկայացվեն նաև գեղանկարներ, քանդակ, վիդեոարտեր և այլն: Միջոցառման շրջանակներում կցուցադրվեն բնապահպանական ֆիլմեր, կլինեն բնապահպանական թեմաներով սեմինարներ, ռոք, դասական համերգներ, ինչպես նաև կկազմակերպվեն այլ ակցիաներ:

Լուսանկարներում կարտացոլվեն ինչպես անաղարտ բնության, կենդանական աշխարհի, այնպես էլ բնության ավերման, աղտոտման տեսարաններ (անտառահատումներ, հանքահանություն և այլն):

Պատրաստ ենք լսել նաև Ձեր առաջարկներն ու մտահղացումները:

Ակնկալում ենք Ձեր մասնակցությունը և համագործակցությունը:

четверг, 14 февраля 2008 г.

Happy VALENTINE'S Day to everyone..

Bigfamily.am/eco

Bnamard.blogspot.com

http://davosstudio.com/Call%20For%20Entry.htm

вторник, 12 февраля 2008 г.

~Հետևիր Նորություններին~ Ապրիլ ամսին Նախատեսվում է Անցկացնել Հերթական ԲՆԱՊԱՀՊԱՆԱԿԱՆ ՀԵԾԱՆՎԱՐՇԱՎ-ը:

Молодежь Армении решила ударить велопробегом по многочисленным экологическим проблемам.


Идея акции возникла после визита ряда организаций в город Алаверды, где набирает силу горнорудная промышленность.

Молодые люди выяснили, что число детей, рождающихся с различными аномалиями, в этом городе растет.

Кроме того, общественность обеспокоена и недостатком зеленых насаждений в столице республики.

Эта проблема становится еще более актуальной в связи с ростом количества автомобилей в Ереване.

Участники акции призвали граждан отказаться от автотранспорта и пользоваться для передвижения экологически чистыми велосипедами.

По словам музыканта Левона Алавердяна, у акции есть две задачи: «Задача-минимум - заявить свой протест и дать понять общественности, что в Армении есть люди, озабоченные проблемой экологии.

Задача-максимум - обратить на проблему внимание правящих кругов».

Как сообщила организатор мероприятия Мариам Сухудян, акции будут продолжаться до тех пор, пока не будет получен результат.

«Загрязнение окружающей среды не проходит без последствий. Все эти выбросы оседают в воде и почве. В один прекрасный день под ударом окажутся и наши дети», - заявила онa.

воскресенье, 10 февраля 2008 г.

.。杯 Eco 杯。杯。。杯。 。。杯。。杯

"Հայաստանի Հանրապետության Անտառային Օրենսգիրք"
http://www.nature-ic.am/heating/doc/OrenqHO-211_Antarain_orensgirq.htm
"Հայաստանի Հանրապետության Ընդերքի Մասին Օրենսգիրք"
"Հայաստանի Հանրապետության Ջրային Օրենսգիրք"
"Որսի և որսորդական տնտեսության մասին "ՀՀ օրենք
"Բնապահպանական Դրույքաչափերի մասին " ՀՀ օրենք
"Բնության Հատուկ պահպանվող Տարածքների մասին" ՀՀ օրենք
"Շրջակա միջավայրերի վրա ազդեցության փորձաքննության մասին " ՀՀ օրենք

"Բույսերի Կարանտինի և Բույսերի պաշտպանության մասին" ՀՀ օրենք

http://www.parliament.am/legislation.php?sel=show&ID=2778&lang=arm

"Թափոնների Մասին " ՀՀ օրենք
Աղբյուրը` http://www.nature-ic.am/ccarmenia/am/?nid=165

пятница, 8 февраля 2008 г.

“BECOME THE VOICE OF VOICELESS” art exhibition


Submission Deadline: March 1, 2008
Exhibition Date: March 28 - April 15, 2008
Place: ACCEA art center, Armenia
www.accea.info

THIS IS GOING TO BE 18 DAYS OF BIG ENVIRONMENTAL EVENT IN ARMENIA
Photo, fine art, report, video art, film, performance,,,,
submit your work and give us new ideas!!
No Entry Fee
Subject: “It is better to see once than hear 10 times”. The exhibition is titled «Become the Voice of Voiceless». We chose this exact title because the nature -- animals and plants – are in fact ‘voiceless’, which means they cannot speak out and tell about their condition and suffering, therefore we want to express instead of them. Day by day our nature is being destroyed, our air is becoming dirty, and our animals disappear from the earth. Which are the reasons of global warming, Red Book of endangered spices and people health problems. This is the exhibition of protest to those, who is “plighting” the nature. So your artworks showing nature destruction, deforestation, animal plight, cut trees, dirty rivers and lakes, people with anomalies, dirty smoke of factories are as welcomed as images showing the amazing beauty of nature, animals and human. So please feel free to submit any artwork you think might be sutable for our subject. NATURE NEEDS YOUR HELP !
Download entry form (English)
Download entry form (Armenian)
Questions?Ovsanna Hovsepyan mailto:hovsepyanos@yahoo.com

Ո՞վ է շահագործել Մղարթի ոսկու հանքը /ՀԵՐԹԱԿԱ ԲԱՐԲԱՐՈՍՈՒԹՅՈՒՆԸ/

«Ջի Էմ Մաղարո» ՓԲԸ-ն գործարար Գագիկ Ծառուկյանի` երեք տասնյակն անցնող ընկերություններից մեկն է: Ընկերության միակ բաժնետերը Գ. Ծառուկյանն է:

ՀՀ առեւտրի եւ տնտեսական զարգացման նախարարությունն այս ընկերությանը 2006 թ. մարտին տվել է Լոռու մարզի Մղարթի ոսկու հանքավայրի նկատմամբ հանքարդյունահանման հատուկ լիցենզիա: Դրանից քսան օր անց այն փոխանցվել է «Մուլտի գրուպ» կոնցեռն ՍՊԸ-ին: «Ջի Էմ Մաղարո» ՓԲԸ-ի Վարդանանց 7-ում տեղակայված գրասենյակը փակ է, հեռախոսները` անջատված, ընկերության գլխավոր տնօրեն Տիգրան Աթանեսյանին գտնել անհնար է: «Ջի Էմ Մաղարո» ընկերության մասին պարզաբանումներ ստանալու մեր բոլոր փորձերն ապարդուն են. ո՛չ «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունում, ո՛չ Ազգային ժողովում Գագիկ Ծառուկյանի գրասենյակում, ո՛չ վերջինիս պատկանող ընկերություններում որեւէ մեկն իրեն իրավասու չէր համարում մեր հարցերին պատասխանել: Անպատասխան են մնացել նաեւ Գ. Ծառուկյանին փոստով ուղարկված նամակները:«Ջի Էմ Մաղարո» ընկերության գլխավոր տնօրենի աշխատակազմի հետ աշխատանքների գծով օգնական Սիլվա Դանիելյանը 2007 թ. հունիսի 11-ին Մղարթ գյուղի բնակիչ Արմեն Դալլաքյանին նամակով տեղեկացրել է, որ «Ընկերության եւ Ձեր միջեւ աշխատանքային հարաբերությունները դադարեցվել են Ձեր կատարած աշխատանքի անհամապատասխան լինելու պատճառաբանությամբ: Ձեզ հետ կկատարվի վերջնահաշվարկ ՀՀ օրենքով սահմանված կարգով, մասնավորապես կվճարվի առաջին հնարավորության դեպքում: Կից ուղարկվում է Ձեր աշխատանքային գրքույկը»: Նման բովանդակությամբ նամակներ ստացել են Մղարթ գյուղի այն 46 բնակիչները, ովքեր աշխատում էին իրենց գյուղի հարակից տարածքում գտնվող ոսկու հանքավայրում: Գրությունները սովորական թղթերի վրա են, առանց կնիքի: Ընկերության հաշվապահ Հենրիկ Մամաջանյանին ուղարկված նամակը որոշ չափով տարբերվում է մյուսներից` այն թվագրված է հունիսի 8-ով եւ տեղեկացնում է, թե նրան «ազատել են սեփական դիմումի համաձայն»: Միաժամանակ նշված է. «Ընկերության աշխատանքների վերսկսման դեպքում ակնկալում ենք համատեղ աշխատանքի շարունակությունգԿից ուղարկում ենք Ձեր աշխատանքային գրքույկը, որը խնդրում ենք պահպանել հետագայում ընկերությանը ներկայացնելու համար»: «2006 թ. ընկերությունը փոխվեց, տնօրենը Աթանեսյան Տիգրանն է, երեւանցի տղա է: Ըստ ներկայացուցիչների` սեւամորթների, յուրաքանչյուր ամսվա հաջորդ ուրբաթ օրը պիտի աշխատավարձ ստանայինք: Առաջին երկու ամիսը գրեթե իրենց ասած ժամանակի մեջ տեղավորվեցին, հետո սկսվեց աշխատավարձի անընդհատ ուշացումը` մի ամիս, երկու ամիս: Ուշացումներից հետո եկավ-հասավ հունվար ամիսը: Հունվարին ամանորյա արարողության ժամանակ տնօրենը` Տիգրանը, բանվոր - ծառայողներին հայտարարեց, որ մի աշխատավարձ էլ որպես Նոր տարվա նվեր կտան: Մոտ 70 հոգի բանվոր կա, 46-ը` տեղի բնակիչներ, մյուսները` Երեւանից: Աշխատավարձի տարբերություն կար` տեղացիները քիչ էին վճարվում, մոտավորապես 70-80 հազար, իսկ դրսից բերած մարդկանց նույն աշխատանքը կատարելու համար կրկնակի, եռակի անգամ ավել էին վճարում: Դա արդեն իրենց անձնական գործն է»,- «Հետքին» պատմեց Հենրիկ Մամաջանյանը:Մղարթցիների վկայությամբ` հանքն այդ ընթացքում շահագործում էր հարավ-աֆրիկյան մի կազմակերպություն, սակայն նրանցից ոչ ոք չգիտեր ընկերության անունը: Գյուղացիները միայն ասում էին, որ սեւամորթներ էին: Օտարերկրյա մի ընկերություն մոտ մեկ տարի շահագործել է Հայաստանի ընդերքը, սակայն հանքային լիցենզիա տվող մարմինը` ՀՀ առեւտրի եւ տնտեսական զարգացման նախարարությունը, այդ մասին տեղյակ չէր: Մեր հարցմանը փոխնախարար Արմեն Գեւորգյանը գրել է, որ այն պատկանում է «Մուլտի գրուպին», իսկ «...ինչ վերաբերում է աշխատավարձի չվճարման շուրջ ծագած խնդրին, ապա հայտնում եմ, որ այն ՀՀ առեւտրի եւ տնտեսական զարգացման նախարարության իրավասության շրջանակներից դուրս է»,- գրել է Ա. Գեւորգյանը: «2007թ. փետրվարի 8-ին բոլոր բանվորներին, ինժեներատեխնիկական ամբողջ անձնակազմին հարկադիր ուղարկեց արձակուրդի: Փետրվար-մարտին արդեն ինձ` հաշվապահիս, ասաց` գնա տուն, երբ պետք լինի կկանչենք: Մի քանի օր հետո ասացին` ազատման դիմում գրեք: Իսկ այն ծառայողները, որոնց արձակուրդը լրանում էր մարտի 8-ին, արձակուրդն ավարտվելուց հետո նրանց աշխատանքի չկանչեցին, ասացին` գնացեք, աշխատանք չունեք, բայց հանքերը զուգահեռ աշխատում էին, հանքում աշխատանք կատարվում էր:

Գնացինք 2 ամիս` առանց աշխատավարձ ստանալու, մայիսի 25-ին բերեց բանվորներին 1 ամսվա աշխատավարձ տվեց, արձակուրդային չվճարեց, պարտադրեց, որ փետրվարի 25-ի ամսաթվով ազատման դիմում գրեն: Այդ մարդիկ, փաստորեն, գտնվել են արձակուրդի մեջ, ո՞նց գրեն ազատման դիմում: Հրաժարվեցինք, ասաց` ով հրաժարվեց, կպատժվի: Անցավ մոտավորապես 20 օր, հետո փոստով ստացանք այս նամակները»,- պատմեց Հ. Մամաջանյանը:

Ազատման նամակները ստանալուց հետո բանվորները դիմեցին տարբեր ատյաններ: 46 հոգու ստորագրությամբ նամակն ուղարկվել է նաեւ վարչապետին, սակայն ոչ մի պատասխան չի ստացվել: «Տիգրանն ասում էր` ուր ուզում եք, դիմեք, ես շահելու եմ: Մենք փաստացի աշխատավարձ չենք ստացել, բայց աշխատել ենք` հունվարն էլ, փետրվարն էլ, լրիվ աշխատանքային տեղեկագրերը կան: Էս մարդիկ մեղք են, մեկը պիտի միջամտի, նրանք ասում են` կդիմեն հացադուլի անգամ:

Դիմել ենք Ալավերդու դատարան, ասում են` քանի որ ֆիրման գտնվում է Երեւանում, գործը պիտի լսվի Երեւան քաղաքում, ոչ մի բանով չենք կարող ձեզ ընդառաջել: Երեւան էլ մարդիկ փող չունեն գնան, գնում են էլ փաստաբանի մոտ, նա ասում է` աշխատավարձի մասին տեղեկանք բերեք, ֆիրման էլ տեղեկանք չի տալիս: Փաստորեն, բավական չի մեր գյուղի արոտավայրերը փչացրին, էս մարդկանց աշխատանքից էլ զրկեցին, արոտավայրերից էլ զրկեցին»,- ասում է Հենրիկ Մամաջանյանը: Թե ու՞մ պետք է դիմեն մղարթցիները, իրենք էլ չգիտեն: Նրանք ամեն օր շարունակում են նախընտրական խոստումներ լսել բարգավաճ, հզոր Հայաստան կառուցելու, կոռուպցիայի դեմ պայքարի, աշխատատեղեր բացելու ու լավ ապրելու մասին:

http://hetq.am/arm/economy/7531/

Evs mek Ardzaganq!~

Hargeli gorcynkerner,

Texekacnum em dzez, vor i patasxan Dashinqi ev mi sharq ajl kazmakerputyunneri koxmic naxagahi teknacunerin uxxvac mer namakin “Orinac erkir” kusakcutyuny hravirum e Artur Baghdasaryani het handipman erkushabti 11.02.2008 jamy 12:00-in Ani hyuranoci 2-rd harkum.

Harganqov


Irina Karapetyan

Office ManagerCRD/TI Armenia
9 Belyakov StreetYerevan, 0001 Armenia Fax: (37410) 547460

Phone: (37410) 585578, 526914
Website:
www.transparency.am

среда, 6 февраля 2008 г.

Ride Earth In Armenia::::::::::::::::

Dear All,

Common Ground is pleased to invite you to a meeting this Friday, February 8th, 7pm with Andy Welch and Tom Allen, two young men from the UK who are in Armenia for a short stop over on their attempt to circumnavigate the globe on their mountain bikes. So far they have covered about 7,500 kilometers and 14 countries. In all, they will be traveling across over 50 countries and over 70,000 kilometers.
www.ride-earth.com

The expedition will be raising funds and awareness for The Wilderness Foundation, a charity that preserves and promotes the value of the world's last remaining wild areas.
The lads will also be working as ambassadors for Wheels4Life - a non-profit organization that provides bikes for people in Third-World countries in need of transportation to get to work or to school, funded by famous mountain biker Hans Rey.
During the event, we will watch a short video and then hear them speak about the whole adventure: why they embarked on it, how the idea originated, what they hope to gain, how they found sponsors, and hear their impressions on some of the cultures and countries they have visited, in particular, Georgia and Armenia.

They will also bring their bicycle in together with their pack for us to get an idea of their equipment.

For more information on this fascinating journey, check their

website at www.ride-earth.com
photos on Flickr:http://www.flickr.com/photos/ride-earth/

Please let me know if you will be participating asap, as I need to work out the logistics of the event.


Nanik Melkomian
Project Coordinator
Common Ground
9 Tpagrichneri Street
Tel: 010 56 84 50
Fax: 010 58 02 13
Mob: 091 40 66 45

вторник, 5 февраля 2008 г.

NGOs made an appeal to the candidates in the 2008 presidential election


NGOs made an appeal to the candidates in the 2008 presidential election.The environmental public alliance of Armenia and 40 NGOs expressed their deep concern with the ongoing in the Republic of Armenia processes of rapid and extensive use of natural resources and, in particular, with the construction of an ore processing factory in Teghut and the exploitation of the Teghut forest for copper-molybdenum mining. The non-governmental organizations find that it is wrong making a hasty decision concerning exploitation of the mine. In their opinion, all the concerns expressed by experts and organizations should have deserved more attention under the circumstances of today?s scarcity of forests in the country and intense desertification processes. The NGOs count on the presidential candidates' understanding of the importance of the presented problem and appeal for their voicing out their standpoint regarding this issue during their election campaign and the respective speeches

Source : http://www.democracy.am/

понедельник, 4 февраля 2008 г.

Աղբյուրը: http://www.hetq.am/arm/politics/7529/


ՀՀ նախագահի թեկնածուներն իրենց նախընտրական ծրագրերում, ի թիվս այլ հարցերի, անդրադարձել են նաեւ բնապահպանական խնդիրներին:

Սակայն այդ ծրագրերը եւ թեկնածուների ելույթներն ուսումնասիրելիս ընդհանուր տպավորությունն այնպիսին է, որ էկոլոգիական խնդիրները քաղաքական, սոցիալական ու տնտեսական հարցերի համեմատությամբ երկրորդական են: Բանն այն է, որ թեկնածուներից մի քանիսն են միայն իրենց ծրագրերում խոսել Հայաստանի բնապահպանական պրոբլեմների ու դրանց լուծման ինչ-որ ձեւերի մասին: Եվ դա այն դեպքում, երբ այսօր աշխարհի զարգացած երկրները գլուխ են կոտրում բնապահպանական հիմնախնդիրների լուծման նոր մեխանիզմներ մշակելու համար: Ճիշտ է` Հայաստանը զարգացած երկիր չէ, բայց շրջակա միջավայրի աղտոտվածությամբ ու հակաբնապահպանական շարունակվող գործընթացներով, մեղմ ասած, պակաս վատ վիճակում չէ:

9 թեկնածուների մեջ կան այնպիսիք, որոնց ծրագրերում բառ անգամ չկա բնապահպանության մասին:

Նրանցից մեկը ՀՅԴ-ական Վահան Հովհաննեսյանն է, մյուսը` վարչապետ Սերժ Սարգսյանը, ով երկրի բնության մասին հիշատակում է միայն մեկ պարբերությունում` հետեւյալ կերպ. «Հայ ժողովրդի պատմական եւ մշակութային ժառանգությունը, բնության հարստությունը եւ մեր ինքնության ավանդական շատ որակներ թույլ կտան Հայաստանը դարձնել կազմակերպված հանգստի գրավիչ երկիր»:

Իր ծրագրի հիմնադրույթներում բնական հարստությունների պահպանմանը թռուցիկ անդրադարձել է Արամ Հարությունյանը. «Ազգային անվտանգության տեսանկյունից շատ կարեւոր է կանխել արտագաղթը, ապահովել ազգային տնտեսության պաշտպանվածությունը եւ տեղեկատվական անվտանգությունը, ազգային գաղափարախոսությունը եւ բարոյականությունը, երկրի բնական հարստությունները, ռազմական հզորությունը...»:

Առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը Հայաստանի կանաչ տարածքների ու բնական ռեսուրսների խնդրին անդրադարձել է ելույթներում` մասնավորապես դեկտեմբերյան հանրահավաքի ժամանակ: Նա նշել է, որ այսօր հետխորհրդային երկրներում «քիչ թե շատ զարգանում են միայն սննդի արտադրության, սպասարկման, շինարարության ոլորտները եւ հատկապես հանքարդյունաբերությունը, որի անխնա ինտենսիվացումը կարող է հետագայում լուրջ խնդիրների առաջ կանգնեցնել այդ երկրների բնականոն զարգացումը»: Ներկա իշխանություններին մեղադրելով լայնածավալ սեփականաշնորհման մեջ` Տեր-Պետրոսյանը բերել է բնական հարստությունների, կանաչ տարածքների մասնավորեցման մի քանի օրինակ, մասնավորապես. «...Հայաստանի համարյա բոլոր շահագործվող եւ նույնիսկ միայն հետազոտված հանքերը, որոնք չնչին գներով վաճառվել են հիմնականում բարձրաստիճան պաշտոնյաներին, իսկ մասամբ օտարերկյա սեփականատերերի... քաղաքների, մասնավորապես Երեւանի` շինարարական աշխատանքների համար պիտանի բոլոր տարածքները, ներառյալ զբոսայգիներն ու կանաչ գոտիները... հանրապետության հանգստի գոտիների, մասնավորապես Ծաղկաձորի, Սեւանի ավազանի, Դիլիջանի, Հանքավանի, Աղվերանի անտառներն ու անտառտնտեսությանը պատկանող գույքն ու շինությունները եւ այլն»:

Թեկնածուներից Վազգեն Մանուկյանն իր ծրագրում առանձին բաժին է նվիրել բնապահպանությանը` «Կայուն զարգացման, ընդերքի օգտագործման եւ էկոմիջավայրի խնդիրները»: Այստեղ նա գրել է. «...Պետությունը պետք է հեռանկարային ծրագիր մշակի` իր ռեսուրսային պոտենցիալը փուլ առ փուլ արտադրության մեջ ներգրավելու համար, նկատի ունենալով սպառվող պաշարները, մետաղի պահանջարկը եւ շուկայական գները, ներդնելով հանքավայրերի շահագործման էկոլոգիապես անվտանգ ժամանակակից տեխնոլոգիաները: Այդ տեսակետից պետք է վերանայել Թեղուտի շահագործման մասին կառավարության որոշումը: Անհրաժեշտ է խորացնել բոլոր օգտակար տարրերի կորզման տեխնոլոգիական արտադրանքը եւ հումքի արտահանման փոխարեն ձգտել վերջնական արտադրանքի ստացմանը»: Բնապահպանների հետ օրերս կայացած հանդիպման ժամանակ Վ. Մանուկյանը անդրադարձավ «ռեսուրսային պոտենցիալը փուլ առ փուլ արտադրության մեջ ներգրավելուն» եւ Թեղուտի խնդրին. «ԽՍՀՄ տարիներին հանքերի շահագործման մեթոդաբանություն կար: Հանքի պաշարի չափը, հումքի գինը միջազգային շուկայում պատճառ էին դառնում, որ շատ հանքեր կոնսերվացվեին: Եթե այդ չափանիշներով դիտարկեինք Թեղուտի հանքի շահագործումը, ապա այն 30-50 տարի դեռ չպետք է շահագործվեր: Եթե այսպես շարունակվի, 5-10 տարի հետո մեր բոլոր հանքերը վաճառված կլինեն արտասահմանյան շինծու ընկերություններին, որոնց հետեւում կանգնած կլինեն մեր իշխանավորները»:«Թեղուտի շահագործմանը մենք դեմ ենք երկու պատճառով. առաջին` զուտ պրագմատիկ հաշվարկներից ելնելով` ոչ մի երկիր նման հանք հիմա չէր շահագործի: Երկրորդ` եթե նույնիսկ օգտագործելու անհրաժեշտություն լիներ, դա պիտի արվեր այնպես, որ Թեղուտի ունիկալ անտառը չոչնչացվեր: Մեզ մոտ դա բացարձակապես հաշվի չի առնվում»:

Թեկնածու Արման Մելիքյանը բնապահպանության խնդիրը դիտարկել է «կյանքի որակ» հասկացության համատեքստում, որը «սոցիալ-տնտեսական, քաղաքական, մշակութային, գաղափարախոսական, բնապահպանական գործոնների, ինչպես նաեւ` անհատի գոյության, մարդու` հասարակության մեջ գրաված դիրքի ամբողջություն է»: «Որակի բնապահպանական բաղադրիչները կարեւորագույն դեր են խաղում շրջակա միջավայրի պահպանության եւ առողջացման խնդիրների լուծման, երկրի եւ երկրագնդի բնապահպանական անվտանգությունն ապահովելու համար: Բնապահպանության եւ բնական ռեսուրսների պաշտպանության խնդիրները նույնպես հռչակված են ազգային անվտանգության հիմնարար արժեքների դեմ ուղղված սպառնալիք: Մեր ժամանակներում դժվար չէ գտնել այնպիսի վիճակագրական տվյալներ, որոնք վերաբերում են շրջակա միջավայրի անխնա շահագործման հետեւանքով առաջացած հիվանդություններով տառապող կամ դրանցից մահացած մարդկանց թվաքանակին... Մեզանում լուրջ խնդիր է դարձել նաեւ բնական ռեսուրսների հաճախ չհիմնավորված, անխնա օգտագործումը, ինչը նույնպես վատ պետական կառավարման խնդիրներից է: Այս տեսանկյունից կարող է կիրառելի լինել բնապահպանական ոլորտում կառավարման միջազգային համակարգերի ներդրման պրակտիկան»: «Մեր իրականության մեջ բազմաթիվ են օրինակները, երբ որպես զարգացման աճի ցուցանիշ են մատուցվել այն նախագծերն ու ձեռնարկումները, որոնք պետական միջոցների բաշխման չարդարացված շեղումներ են պարունակում եւ ակնհայտորեն անտեսում են, օրինակ, բնապահպանաան խնդիրները, ինչն, ըստ էության, կայուն զարգացման լրջագույն խնդիր է»: «Մարդկային ներուժի զարգացման մեջ ներդրումային սխալ քաղաքականության, բնական միջավայրի` այդ թվում նաեւ բնական ռեսուրսների նկատմամբ անխնա վերաբերմունքի, ինչպես նաեւ` ֆինանսական կամ արտադրական կապիտալի մեջ քաղաքական հովանավորչությամբ ներդրումային քաղաքականություն իրականացնելու արդյունքում մեր պետությունում այսօր ձեւավորված իրավիճակը դժվար է զարգացում կոչել»:

Արթուր Բաղդասարյանն էլ իր ծրագրում էկոլոգիական հարցերի մասին հանդես է եկել առանձին գլխով, որը կոչվում է «Մաքուր բնություն, առողջ մարդ»: Խոսելով պետական թողտվությամբ որոշ գործարարների ու տեղական «իշխանիկների» կողմից բնությանը հասցված հսկայական վնասի, հանրապետության հողերի աղակալման, անապատացման, Թեղուտի հարցի, Երեւանի ոչ բարվոք էկոլոգիական վիճակի մասին` թեկնածուն առաջարկել է ռազմավարական քայլեր, մասնավորապես. «Բնապահպանական անվտանգության հայեցակարգի մշակում եւ ընդունում, Հայաստանի ջրային ռեսուրսների խնայողական օգտագործման մեխանիզմների մշակում եւ ներդրում մոտակա 2-3 տարիների ընթացքում... նվազագույնի հասցնել անտառահատումները Հայաստանում` խստորեն պատժելով անօրինական արդյունաբերական նպատակներով, ինչպես նաեւ` արտահանմանն ուղղված զանգվածային անտառահատման դեպքերը... նպաստել Հայաստանում թափոնների վերամշակման ձեռնարկությունների ստեղծմանը` բնապահպանական տեխնոլոգիաների կիրառմամբ, որպես գերակայություն դիտարկել հանքավայրերի օգտագործման արդյունավետության բարձրացումը` նոր տեխնոլոգիաների ներդրմամբ, խստացնել պատասխանատվությունը ընդերքի անխնա օգտագործման, կանաչ տարածքների, անտառծածկույթով հարուստ վայրերի օգտագործման համար... առանձնահատուկ ուշադրություն դարձնել Երեւանի եւ երկրի մյուս խոշոր քաղաքների համալիր եւ հավասարաչափ զարգացմանը, քաղաքաշինության ոլորտում ամրապնդել օրինականությունը եւ կանխել ապօրինի շինարարության բազմազան դրսեւորումները, պուրակների, զբոսայգիների եւ այլ կանաչ տարածքների պահպանման համար կիրառել օրենսդրական պաշտպանության կոշտ միջոցներ, անխտիր ներդնել «կանաչ ճարտարապետության» սկզբունքը բոլոր քաղաքներում...»: Բնական ռեսուրսների պահպանումից ու ճիշտ օգտագործումից է կախված երկրի տնտեսությունը: Սա, կարծես, ոչ բոլոր թեկնածուներն են հասկանում, կամ գուցե հասկանում են, սակայն անտեսում են, որովհետեւ իրենց այդպես է ձեռնտու: Հետեւաբար այն, որ երկրի նախագահ դառնալու ցանկություն ունեցողներից ոմանք ընդհանրապես չեն շոշափում Հայաստանի էկոլոգիայի թեման, ընտրողներին պետք է լավ մտածելու տեղիք տա: Բայց հարց է նաեւ, թե մյուս թեկնածուները, որոնք բարձրաձայնում են խնդրի մասին, որքանով տեր կկանգնեն իրենց խոսքին ու թղթի վրա գրվածը կդարձնեն իրականություն:

Չպետք է գոհանալ նրանով, որ լավ պետություն ունենք «Հասարակական շարժումը մեծ նշանակություն ունի, ամեն ծառի տակ թող մեկը պառկի, նույնիսկ ամենաբռնապետական պետությունում, եթե հասարակությունը պայքարում է իր արժեքների համար, պետք է պայքարել ամեն ծառի համար»
կոչ արեց Վազգեն Մանուկյանը:
Նախագահի թեկնածու Վազգեն Մանուկյանը ցանկության դեպքում կարող է «ինչ-որ բան անել»: Այս կարծիքին է ԱԺՄ ղեկավարի հետ այսօր հանդիպած հասարակական գործիչներից Հրայր Սավզյանը, ով նաև Թեղուտի շահագործման դեմ կազմակերպված միջոցառումների ակտիվ մասնակից է:
«Եթե ուզի, կարող է ինչ-որ բան փոխել, բայց թե ռեալ ինչ գործողությունների կբերի, դժվար է կանխատեսել: Մյուս թեկնածուներից էլ միայն Օրինաց երկիրն է շահագրգռված այս խնդրի լուծմամբ: Որքան գիտեմ` փետրվար-մարտ ամսից զանգվածային անտառահատումները պետք է սկսվեն և հարկավոր է դրա դեմ պայքարել»,- նշեց նա
Թեղուտի խնդրի հարցով ակտիվիստ, մասնագիտությամբ ռադիոֆիզիկ Մարիամ Սուխուդյանն էլ իր հերթին նշեց. «Խնդրի լուծման հեռանկարն այնքանով է արժևորվում, որ գրվել է թեկնածուի նախընտրական ծրագրում, բայց յուրաքանչյուրս հետևողական պետք է լինենք: Սա մեկ մարդու խնդիր չէ: Ուղղակի իրենց միջոցով կարելի է հարցը հասցնել լուծման»: Նա նաև համոզում հայտնեց, որ հասարակության, հատկապես երիտասարդության անտարբերության ու պասիվության դեպքում խնդիրը չի լուծվի: Մենք միջոցառումներ ենք նախատեսում: Ակնկալում ենք երիտասարդության ակտիվ մասնակցությունը:
«Մենք Ռեալ գործողությունների ենք սպասում և ոչ թե խոստումների, մենք Թեղուտը չենք ուզում քաղաքականացնել, նախընտրական վիճակը այնքանով է լավ, որ խնդրին կարող ենք ավելի մեծ հնչեղություն տալ և իրենց միջոցով հասցնել լուծման» - ասաց Մարիամը:

суббота, 2 февраля 2008 г.

Eco:

Teghut Forest, courtesy of WWF Armenia


Development beginning in Teghut. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian



Gorge in Teghut Forest where tailings from mine will be dumped. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian

Advertisement for Valex Cooperation (owner of ACP) in Alaverdi cityk. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian

Alaverdi's smelter and smokestack. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian
http://news.mongabay.com/2008/0129-hance_armenia.html

Forest copper mine triggers controversy in Armenia

In Northern Armenia, a company has been given the go-ahead to establish a copper mine in Teghut Forest sparking off a struggle between industry and environmentalists. Teghut Forest spans approximately 29,000 square kilometers—the size of the English channel—and supports a large number of Armenia's native species, including the Syrian Brown Bear and the Short-toed Eagle. The mine will be operated by Armenian Copper Program (ACP). ACP is apart of the Valex group, located in Liechtenstein and co-owned by Russian citizen, Valeri Medzhloumyan. The project will be the largest mine in Armenia, and is estimated to make a hundred million annually for as long as the mining lasts (most likely, less than twenty-five years). Environmentalists believe that the mine will cause large and lasting damage to the region, while government and industry state that the mine's environmental impact will be small while giving the region an economic boost.
Alaverdi's smelter and smokestack. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian The first environmental impact from the copper mine will be deforestation. The government has given ACP 1,570 hectares for the project and the company has stated that it will be necessary to clear cut 357 hectares for the mine. It will be an open pit mine, meaning that in place of these 357 hectares will eventually be a massive gaping hole. Gagik Arzumanyan, the executive director of ACP, said in an interview with Mongabay, "I personally do regret that this shall happen. I very much wish there would have been a way to avoid forest removal. Unfortunately, there is none." At 357 hectares the deforestation would be the largest officially permitted by the Armenian government, yet environmentalists believe the actual number of hectares required for the mine will be far more. Anne Shirin, the English language coordinator for the Greens Union of Armenia, states that "typically, the mining company, ACP, claims that only a small part of the Teghut forest will be destroyed and the rest preserved, yet company projections for the amount of metal ore that will be mined in the coming 10 to 20 years proves just the opposite—most of the forest will be destroyed". The executive director of the Armenia Tree Project, Jeff Masarjian, adds that some environmentalists "expect that up to 600 hectares will be deforested, including areas cut down for building roads onto the mountain. The numbers claimed by company officials and other stakeholders vary widely. It is to be expected that the company would understate the potential for environmental damage, while others might overestimate it, as the typical tension between best case and worst case scenarios." Deforestation is a large issue in Armenia; in fifteen years, from 1990-2005, Armenia lost 18.2% of its forest. This has been mostly due to illegal logging for fuel or construction materials, although industry has also played a role. To many the situation is dire, a recent UN study reported that 82% of Armenia is at risk of desertification due to the loss of green areas. The Armenian Tree Projects predicts that at current levels of deforestation, the entirety of Armenia will become a desert in 50 years. A letter from ACP responding to NGOs criticisms, including Armenia Tree Project, states that these NGOs should spend their time fighting illegal logging instead of the Teghut mine: "If we assume that the figures [the NGOs] research has identified are pretty much close to reality (i.e. illegal logging in Armenia reaches 1 mln cubic meters, or 8,000 hectares, each single year), then logging related with Teghout project would be about 0.2% of illegal logging." In an article from the Environmental News Service, Srbuhi Harutyunyan, president of Socio-Ecological Society responded by saying, "after the mining is done, we would have a pit in northern Armenia around 400-500 meters deep, and the territory would be considered one of increasing degradation. What does this have to do with illegal logging?"
Advertisement for Valex Cooperation (owner of ACP) in Alaverdi cityk. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian As Srbuhi Harutyunyan suggests deforestation is not the only concern environmentalists have regarding ACP's plan to mine. An even greater worry is the possibility of soil and water contamination. In copper mining toxic chemicals are employed to separate the ore and the remains of the chemicals (called tailings) are discarded. At Teghut the tailings will be dumped into a nearby gorge. Environmentalists believe there is a good possibility that the toxins will eventually seep into nearby rivers, including the Dbed river, which flows into the adjacent nations of Georgia and Azerbaijan. "The local water resources will be polluted to the extent of rendering them useless," Anne Shirin says. The letter released by ACP states that "the way the tailing dump is designed/structured, it excludes possibility of any ground water contamination. […] There is no source water that is going to be affected by the proposed operations. Any impact on the water supply (both drinking and irrigation) of the nearby communities would be only positive." Gagik Arzumanyan stated that these conclusions were confirmed by the Ministry of Health adding "of course, one can always argue about guarantees that the project would be implemented the way it is designed. In this respect we have accepted the proposal of environmental NGOs to form a monitoring group, comprised of representatives of not only such NGOs, but also the Government and nearby villages in order to periodically review project status." Jeff Masarjian is doubtful despite the company's assurances: "One only needs to observe other tailing dumps in Armenia to realize that environmental regulations regarding water quality and prevention of contamination are simply not enforced by the government. The dump in the village of Aghtala, which is not managed by ACP, but rather another company, is a prime example of how laws are not enforced. ACP took a group of observers, including 2 ATP staff to their copper mine in the southern town of Drembon, which they touted as a shining example of their environmental ethic. Our staff observed a tailing dump there that was completely accessible to wandering cattle and children."
Villagers from Teghut, courtesy of WWF Armenia ACP's record on managing pollution hardly helps its case. ACP runs Armenia's Alavaredi smelter. The smelter was built during the soviet era, but closed in 1989 due to the soviet collapse. It started up again in 1996. According to an article on EurasiaNet, in 2006-7 the smelter released twenty times the sulfuric anhydride permitted by the government, and in 2006 it emitted 12 tons of arsenic, nearly 105 tons of dust, 41 tons of zinc, nearly 3 tons of lead, and 3 tons of copper. The smelter currently operates without filters; ACP has stated that it is too expensive to purchase filters in relation to the smelter's output. While no direct link has been established, the town of Alavaredi has seen increases of respiratory illnesses and birth defects: in two years respiratory illnesses have nearly tripled and birth defects have quadrupled, including anencephalia (where portions of the brain are missing or small), hydrocephalus (excessive water in the brain), and dicephalus (a fetus with two heads). Jeff Masarjian states that "it is hard to trust the word of a corporation that has a dismal environmental track record in the town of Alaverdi. […] The well documented damage to the health of the population of Alaverdi is dismissed by the company as having no direct connection to the toxins released from the smelter." ACP states that comprehensive studies would be needed to prove the link between Alaverdi's health issues and the smelting plant. "Such a conclusion to be true requires, to say the least, comparative analysis for all the regions in order to identify factors behind changes in individual regions, something that I assume not many people are willing to undertake, yet it does not hold them from making simplistic conclusions," states the letter from the ACP, "[…] No region in Armenia has escaped major deterioration in health conditions due to reasons of malnutrition, sharp decline in both living standards and quality of health care (to name just a few)." While Gagik Arzumanyan calls the smelter plant "environmentally troublesome, to say the least" he also says that "it has nothing in common with Teghout project from environmental point of view." ACP has been ordered to decrease the smelter's emissions by 70% by 2009. The company has stated that if they are unable to reach that goal, they would shut down the plant, since they would not have the finances to pay the fine leveled by the government.
Hills of Teghut Forest, courtesy of the Greens Union of Armenia The possible combination of deforestation and pollution has environmental organizations further concerned about wildlife and endangered species in Teghut. ACP's own environmental assessment listed 21 species of fish, 86 birds, 55 mammals,10 reptiles, and 3 amphibians present in the area. Almost half of the mammal and fish are listed in the IUCN, including nine plant species. Gagik Arzumanyan says "we feel a moral obligation to save not only the few species included in the Red Book [IUCN], but as many of the others as possible. So we are planning on moving all plants included in the Red Book (by the way, no trees have been identified in the area to be included in the Red Book, and just two bushes) to nearby locations which won't be subject to forest removal. We'd also be moving those trees that specialists would consider reasonably transportable. As to animals, we can see no major threat here since logging at Teghout would be taking place at a rate so slow that shall not affect the survival of animals, especially those few included in the Red Book." Both Jeff Masarjian and Anne Shirin disagreed, stating that the mine would essentially devastate species' habitats.
Gorge in Teghut Forest where tailings from mine will be dumped. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian Despite these environmental concerns, the towns near the planned mine have generally shown support for ACP. Both the villages of Teghut and Shnough contain high rates of emigration and unemployment, and the mine would bring needed jobs. However, these jobs will be short-term about 15-25 years, according to both Trees for Armenia and the Greens Union of Armenia. Anne Shirin stated that in return the villagers will "lose their agricultural lands, their homes and eventually have to move out of the area because of the pollution (as has happened in several parts of Armenia because of mining—depopulation and desertification)." She also believes that villagers' acceptance of the project has been exaggerated and states that "there is a rumor that the village chiefs have been bribed by ACP." The government has argued that the mine is necessary for economic growth. Armenia has had difficulty revitalizing its economy ever since the Soviet collapse. A massive earthquake in 1988 devastated the country and the economy, and continuing difficulties with its neighbors Azerbaijan and Turkey have left the economy struggling. In 2004, 34.6% of the population lived below the poverty line. Industry is Armenia's largest sector, bringing in 42% of Armenia's GDP in 2006. Gagik Arzumanyan states that mining is the largest industry in Armenia and "Teghut is the largest mining […] project in the independent Armenia, which would make a major contribution to the economic development of Armenia (we've estimated it to be at least 1% of GDP growth annually at pretty conservative price assumptions), multiplying copper production in Armenia and increasing substantially molybdenum output. There are numerous other benefits of the project as well, including general boost to the economy of the region to supply this major operation, significant increase in fiscal revenue, etc." It has been estimated that the mine will bring in one hundred million dollars annually for the years which it will be running. However, many doubt that the mine's profits will stay in Armenia, since ACP is foreign owned. Jeff Masarjian says that "there is no way to assure that those benefits will come back to the Armenian people, who will have permanently given up their natural resources and environmental treasures. The profits will be privatized and the liabilities will be socialized for future generations." He adds that other nations have viewed the mine as troublesome: "the European Bank for Reconstruction and Development reneged on its plans to give ACP a $250 million loan for this project, due to environmental issues. The Russian bank that finally agreed to provide the loan is well known for funding projects in Africa that disregard concerns for their environmental impact."
Development beginning in Teghut. Photo by Hrair "Hawk" Khatcherian Those who are against the Teghut mine believe that there are other options to gain revenue from an undamaged Teghut forest. Many environmentalists have brought up that the region could be used for ecotourism, this includes Masarjian, who adds that ecotourism would not only preserve the forest but also "distribute income more broadly throughout the local population." Dr. Karen Manvelyan of World Wildlife Fund Armenia says that "it was suggestion of WWF instead of reforestation to establish a Protected Area near Teghut to conserve remaining high conservation value forests as the only solution to compensate destruction of nature by the mining. The same suggestion was done during Parliamentary hearings, but we are not sure that the company and other stakeholders will take it into account." Currently 10% of Armenia's total land is under varying levels of protection. Two protest campaigns have taken place in the last year against ACP. In total over five thousand letters have been sent to the Armenian President, Prime Minister, Minister of Environmental Protection, Head of Parliament, Foreign Minister and its Embassy. Yet the project continued unabated, and no response to the protest letters has been issued from any of these governmental heads. Like many nations Armenia is struggling over what is more important: short-term economic gain or long-term environmental preservation. While the mine will bring short-term jobs and an economic boost, it will also affect the Teghut region for centuries to come. No one knows how long it takes for an open-pit mine to lose its dead-zone status, because no open-pit mine has yet done so. With this issue comes the fact that no none can truly know what the mine's affect will be, only estimations and projections are possible. Environmentalists and activists are fighting an uphill battle since the government has already given the mine the go-ahead and appears unlikely to change its position.
Teghut Forest, courtesy of WWF Armenia Gagik Arzumanyan, who is not just executive director of ACP but also an avid photographer, including nature photography, addresses the overall issue this way: "As with any project, if the benefits exceed costs associated with that project, then the project shall proceed. So the point is to make sure that both benefits and costs (including potential externalities which may not be subject to precise assessment) of a project are properly identified and assessed. This is, I believe, a viewpoint shared more or less by everybody, since even those opposing Teghout mining project do accept that mining in general is not something that shall be opposed, but there are just conditions to be met for a mining project to be considered acceptable. […] We've attempted to apply the strictest available regulations (even if they are not applicable to this very project) in order to assess environmental (and all other costs) of the project, while we have been pretty conservative in estimates of the economic and social benefits. The result is that the benefits surpass the costs by a factor of about 700." Masarjian sees it very differently: "It is easy to calculate the amount and value of potential ore and profit from the project, but much more difficult to put a financial value on the flora, fauna, and landscape that will be permanently destroyed and removed from the use by future generations of Armenians." Both men however agree that perhaps the best way forward would be an independent investigation of the Teghut mine. Arzumanyan ends his company's letter to protesters by saying: "Biased information, as I am sure you perfectly know, can never be good basis for action. Since the information we provide may also be considered biased, it shall be the job of those considering action for the good of Armenia (be that NGOs, Government, or any other entity or person) to identify the truth based on the views of all interested parties, with maximum possible information. Without caring for the benefit of a second opinion, we are heading towards guaranteed loss." Masarjian agreed with this statement and added what he would like to see happen next: "I feel that an outside, neutral firm that has expertise in evaluating mining projects and their environmental impacts should be hired by the government of Armenia, which is charged with protecting the health of the land and people, so that truly accurate information regarding benefits and risks can be developed." Work on the mine has already begun with clear-cutting of some areas of Teghut Forest and building and paving roads. If a neutral investigation were to be held, it would have to happen soon.
http://news.mongabay.com/2008/0129-hance_armenia.html

пятница, 1 февраля 2008 г.

.\|/.EcoԼogy .\|/.

Հասարակական էկոլոգիական դաշինքը բնապահպանական խնդիրներին` մասանվորապես Թեղուտին վերաբերող հարցերով նամակներ է հղել նախագահի թեկնածուներին` փորձելով պարզել նրանց տեսակետները: Այս մասին այսօր Վազգեն Մանուկյանի հետ բնապահպանների հանդիպման ընթացքում հայտնեց «Հանուն մարդկային զարգացման» հկ-ի նախագահ Կարինե Դանիելյանը:Հանդիպման ընթացքում ԱԺՄ ղեկավարը պատասխանեց բնապահպանների հարցերին` նշելով, որ բնության պահպանություն գոյություն ունենալ չի կարող, քանի դեռ «հասարակությունը ոչ մի ազդեցություն չունի Հայաստանում տեղի ունեցող էկոլոգիական գործընթացների վրա»:Վազգեն Մանուկյանի հավաստմամբ` Թեղուտը 50 տարի շահագործման ենթակա չէր, քանի որ շահավետ չէր, իսկ «եթե կառավարությունը մեկի վրա հովանավորություն ունի և ասում է` քեզ զրկում եմ ինչ-որ բանից, այն ինչ պետք չէ շահագործել, դառնում է շահագործման նյութ»: «Արտասահմանյան ֆիրմաները շինծու ֆիրմաներ են, որոնց հետևում կանգնած է փող աշխատող իշխանություն, և Հայաստանում ոչ մի բան էլ չի մնալու»,- պնդեց ԱԺՄ ղեկավարը: Նա ասաց, որ իրենք դեմ են Թեղուտի շահագործմանը երկու պատճառով. «Առաջին, զուտ պրագմատիկ հաշվարկի տեսակետից` ոչ մի պետություն այսպիսի հանք երբեք չէր օգտագործի և, երկրորդ, եթե նույնիսկ ռազմական անհրաժեշտություն լիներ օգտագործելու, ապա դա կարվեր այն ձևերով, որ այդ ունիկալ անտառը չոչնչանար»:Սպառողների ասոցիացիայի նախագահ Արմեն Պողոսյանի հարցին, թե նախագահն ընտրվելու դեպքում ինչ քայլեր կձեռնարկի նա` երկրում անօրինական շինարարությանը վերջ տալու համար, Վազգեն Մանուկյանը պատասխանեց. «Իշխանության ղեկավար լինելու դեպքում Օպերայի հարակից տարածքի բոլոր շենքերը քանդել կտամ, բայց դրանք պետք է քանդվեն ոչ թե անհատական, այլ պետական որոշումով, որը կընդունվի Ազգային ժողովի կողմից»: Նա վստահեցրեց, որ այդ դեպքում քանդվող շենքերի տերերին փոխհատուցումներ կտրվեն:
Աղբյուր` http://www.panorama.am/am/politics/2008/01/31/ekolog/
Նկարներ` http://www.flickr.com/photos/86132777@N00