"Marriott" հյուրանոցում երեկ միջոցառում էր. Թեղուտի հարցն էր չարչրկվում:
Թվում է` ամեն ինչ շատ պարզ է. հանքավայրի շահագործումը` անթույլատրելի: Պետք չէ փորձագետ լինել հասկանալու համար, թե ինչ վերահաս աղետի առաջ ենք կանգնած: Ոչ մի ողջամիտ ու իր խիղճը չկորցրած հայ չի կարող հանդուրժել, երբ հարյուրավոր հայ մանուկներ ծնվում են հրեշավոր հիվանդություններով, տառապում և վեց տարին չբոլորած մահանում, երբ թունավորված հարյուրավոր հայ ընտանիքներ դանդաղ մահվան են դատապարտված կամ լավագույն դեպքում պետք է ապրեն` տառապելով քիմիածին ծանր հիվանդություններից, երբ մեր աչքի առաջ բռնաբարվում է մեր Մայր բնությունը ...
Բայց, արի ու տես, որ դեռ "քննարկումներ" են հարկավոր, "կարծիքների փոխանակումներ", "հանրային լսումներ" ...
Միջոցառումը երկու խոսքով կարելի էր այսպես բնութագրել. "ACP" ընկերության գործադիր տնօրեն Գագիկ Արզումանյանի հաղթական մռնչոցին (պետք է արժանին մատուցել նրա հռետորական տաղանդին) հետևեցին ՀԿ-ների ու անհատ քաղաքացիների (թեև արդարացի, բայց միայն) մանր մունր մլավոցներն ու խայթոցները, որոնք ոչ քիչ զվարճություն պատճառեցին մեր անհաղթ հերոս պր. Արզումանյանին: Ցավոք և ի զարմանս ինձ, չգտնվեց մի ընդդիմախոս, որ ըստ արժանվույն հակադարձեր գործ. տնօրենի հիպնոտիկ աճպարարությանը, կամ համախմբված պայքարի կոչ աներ ներկաներին, ժողովրդին: Ընդհանրապես, միջոցառումը պատվերով համերգ էր հիշեցնում:
Էսպիսի ներկայացումներից հետո սկսում ես տարակուսել` արդյո°ք չի սպառել մեր ազգն իր բարոյական պոտենցիալը:
" Անկախ քաղաքացի` Հրայր....
2 комментария:
http://www.panorama.am/ru/economy/2007/11/19/texut/
Կրքե~~ր` հախուռն, Հրածին~~~
Բայց մոխրացող:
Բառեր` դիպուկ, մտացածին
Տեղ չհասնող:
Աղմու'կ Գոռո'ց,
Հարայ Հրոց~
Բայց ոչ մի ԿՈՉ....................
Отправить комментарий